Nederlandse militairen zitten over de hele wereld van Mali tot Afghanistan, Syrië en vast nog wel wat andere missies waar weinig over gerapporteerd wordt. Dat is mooi, want zij verdedigen ons vaderland! Althans, dat is natuurlijk de ingeprente motivatie. Meestal gaat het echter om Shell belangen, imperialisme of om het gezamenlijke uitdagertje spelen met de NAVO partners, zoals bij de huidige oefening aan de Poolse grens met Rusland. Wie is ook al weer de agressor? Omdat ik regelmatig meldingen zie van burgers die om het leven gekomen zijn door F16 aanvallen, drones die burgers inclusief baby’s doodschieten en eigenlijk om iedere dode die er valt, moest ik denken aan een nummer van Rage Against The Machine. Dat nummer leek me een mooi hart onder de riem voor al die soldaten die dat mooie vak uit mogen oefenen om ons burgers tegen al die gevaren te beschermen. Tenslotte zitten er een hoop grondstoffen in Mali en was ook Syrië een echt noodzakelijke oorlog. Ga zo door jongens! The war on terror.
De heren van Rage Against The Machine hebben een mooie naam gekozen voor hun band: ‘Woede tegen de machine’. Dat woord ‘machine’ zouden we tegenwoordig waarschijnlijk vervangen door de term ‘de matrix’ (lees hier wat dat is). Als je als militair opgeleid wordt, leer je vooral orders op te volgen. Dat gebeurt via een proces waarbij je eerst fysiek en geestelijk gebroken wordt en leert dat je gestraft wordt als je een opdracht niet uitvoert. Straffen, belonen en luisteren naar hogere rangen. Daarnaast krijg je bepaalde geloofssystemen in-geprogrammeerd, zoals dat je werk doet ter bescherming van je land en mede burgers. Je wordt zo nog beter geprogrammeerd om te opereren binnen deze ‘machine’. Je leert dat het doden van mensen een noodzakelijk kwaad is. Je leert af je daar schuldig over te voelen. Natuurlijk besef je je niet dat de heren aan de top dit vuile werk aan jou over laten, omdat het doden van mensen vanachter een vergadertafel nog verder weg is en het geweten nog minder raakt. Jij dient het grotere belang en als uitvoerend soldaat kun je het grote plaatje natuurlijk niet overzien. Dat moet je aan de generaals en politici overlaten. Zij nemen wijze beslissingen, zodat terrorisme bestreden kan worden, nadat een gevaarlijke terreurgroep bijvoorbeeld een aanslag pleegt als die van 911 of nadat er ‘massavernietigingswapens’ zijn gevonden in Irak.
Ook Roger Waters maakte een mooi nummer dat opgedragen zou kunnen worden aan militairen. Het zijn natuurlijk vooral de Amerikanen die met drones werken, maar ook Nederland heeft dit mooie speelgoed aangeschaft. In ons geval gaan ze natuurlijk alleen informatie verzamelen. Yeah Right! Deze dingen zijn gebouwd om vanuit de lucht mensen op te sporen en on the spot neer te knallen. We hebben hele sterke satellietcamera’s die dat andere klusje wel kunnen doen. Roger Waters schreef voor deze nieuwe categorie militairen het nummer ‘The Bravery of Being Out of Range’.
Dus dit artikel is bedoeld als hart onder de riem aan al die mannen en vrouwen die doen aan ‘Killing in The Name Of’. Misschien wordt het tijd dat de soldaat uit zijn of haar programmering ontwaakt en zich begint af te vragen voor wie hij/zij daadwerkelijk vecht. Vaak zijn het ook gevechten vanuit de lucht, van achter een drone joystick of gecoördineerde aanvallen met luchtondersteuning. En vaak is deze vijand een zelfgeschapen vijand die bedoeld is om een land in chaos te storten om zo vooraf geplande machtsverschuivingen te realiseren. Als jij als soldaat gaat inzien dat je ‘uitvoerder van bevelen’ bent (bevelen die collectief soms miljoenen slachtoffers realiseren) en dat je slechts de elitaire agenda’s dient, durf jij wellicht weer naar je geweten te gaan luisteren. Gebruik je hart om je mind control te overwinnen. Leer te zien dat het uitschakelen van je geweten (je hart) of het blind opvolgen van orders misschien iets is wat er bij je ingestampt is, maar niet daarom ook per definitie goed is. Misschien denk je dan op een dag “Fuck you, I won’t do what you tell me”.
Bron linkvermeldingen: volkskrant.nl, nu.nl, rt.com