Begin vorige maand riep Erdogan de mensen in zijn land op hun buitenlandse geld van de hand te doen om de munt te schragen. “Kom het buitenlands geld onder je kussen inwisselen voor lira’s of goud“, zei de president tijdens een toespraak in Ankara. Volgens hem is de dure dollar niets minder dan een complot tegen Turkije. “Waarom zouden buitenlandse valuta’s meer waarde moeten hebben dan de Turkse lira?” Ondertussen zien we dat de Turkse lira hard gekelderd is ten opzichte van de dollar. Een lira is nu nog bijna $ 0,26 waard. Tegenover de euro was dat woensdag aan het einde van de handelsdag in Europa iets meer dan € 0,24. Dat ziet eruit als een drama en zo verkoopt Erdogan het ook. De lira staat immers extreem laag en dat geeft dan psychologisch het beeld dat dit slecht is. Maar is dat eigenlijk wel correct? Als je er vanuit gaat dat Turkije meer importeert dan exporteert, is dit inderdaad tijdelijk even slecht voor de Turkse economie. Bekijken we de officiële cijfers van de handel tussen de EU en Turkije, dan zien we dat Europa € 61,6 miljard geïmporteerd heeft en € 79,1 uitgevoerd heeft naar Turkije. Dat betekent dat Turkije dus € 17,5 miljard meer koopt in de EU dan dat het inkoopt. Een dalende lira heeft in dat kader dus een negatief effect. Turkije moet zogezegd meer geld uitgeven om dezelfde hoeveelheid goederen en diensten te kopen in de EU. Maar wat is ook al de manier voor een land om economisch sterker te worden? Juist: de export verhogen.
In dit artikel van 5 januari jl. liet ik zien hoe president Erdogan vindt dat Turkije meer en meer zelf wil gaan produceren en minder afhankelijk wil worden van buitenlandse import. Specifiek op militair gebied is dat de doelstelling. Turkije wil van importeur, veranderen in een land dat zelf de broek op kan houden. Vooral op het gebied van militaire schepen, vliegtuigen en andere wapens wil het alles zelf gaan doen. Daarnaast wil het zelf meer gaan exporteren naar bevriende landen. En wat heb je nodig om veel te kunnen exporteren? Juist; een lage stand van je munteenheid. Omringende landen kunnen dan goedkoper bij jou inkopen. Feitelijk kunnen we dus stellen dat de lage lira erg goed past in het beleid van Erdogan. Hij wil het land zelfstandiger maken en er voor zorgen dat de rollen omgedraaid worden. Wij kopen niet bij jullie, maar jullie bij ons. Dat schetst toch een ander beeld, dan de slachtofferrol die lijkt te worden aangenomen.
Daarbij komt dat er deze week iets is gebeurd dat ronduit als een cadeautje mag worden beschouwd. Natuurlijk hebben de mainstream media kanalen het veel te druk met het bashen van Rusland en het verkondigen dat de Russen de Amerikaanse verkiezingen beïnvloed hebben en dat waarschijnlijk in de EU ook zullen gaan doen. Daarvoor werd door Nieuwsuur flink geknipt en geplakt in het vervormen van de letterlijke uitspraken van Donald Trump tijdens zijn persconferentie eergisteren. Inmiddels weten we wel wat daar het doel van is. Er moet meer controle op het internet komen. Terwijl alle aandacht hiernaar uitgaat, is er geen enkel mainstream media kanaal dat de ontwikkelingen in Turkije in de gaten houdt of benoemt. Is er dan niemand die het interessant vindt om te vermelden dat Saoedi Arabië 100 miljard dollar in de Turkse economie gaan investeren? We hebben het over een bedrag dat ruim 20 miljard hoger ligt dan de gehele jaarlijkse Europese export richting Turkije. Dat zou groot nieuws moeten zijn, maar dat is het blijkbaar niet. Tegelijk zou het de Turkse gemeenschap aan het denken moeten zetten. Waren het niet de Saoedi’s die in 1917 verantwoordelijk waren voor het breken van het Ottomaanse rijk?
De film ‘Saudi Arabia Uncovered, by ITV, the UK‘ geeft goed inzicht in de Saoedische geldstromen en de financiering van terreur in de tijd van Al Qaïda. Hoewel de film voorbij gaat aan het praktisch onomstotelijke feit dat 9/11 een inside job was, is het de moeite waard om de relatie tussen terreur en Saoedische geldstromen te ontdekken. De film is in zekere zin echter nog steeds een soort main stream cover-up voor de echte waarheid en wekt de indruk ver te gaan, maar gaat niet ver genoeg. Zo zou bij echt grondige research ontdekt kunnen worden dat de Saoedische bankier Yasin Al Qadi die Al Qaïda financierde ook grote financiële steun aan president Recep Tayyip Erdogan leverde. F. William Engdahl schreef in een artikel voor de New Eastern Outlook [citaat] Volgens een goed geïnformeerde Turkse politieke bron die ik in 2014 sprak en die betrokken was als onderhandelaar aan vredesbesprekingen tussen Assad en Erdogan, werd de eerste campagne voor de presidentsverkiezingen van Erdogan in augustus 2014, “gesmeerd” met een gift 10 miljard dollar van de Saoedi’s.
In 1916 ontleende Saoedi Arabië haar bestaansrecht aan het Sykes-Picot akkoord met Groot Brittannië en Frankrijk tijdens de eerste wereldoorlog. Dit luidde het einde in van het Ottomaanse rijk; zoals het rijk van de Turken voor de eerste wereldoorlog feitelijk heette. Saoedi Arabië wilde onder de heerschappij van de Turken uit en sloot feitelijk dus een deal met de Engeland en Frankrijk over de vestiging van een eigen koninkrijk. Om de gehele geschiedenis van het Ottomaanse rijk hier te bespreken gaat wat ver, maar neemt u zichzelf de moeite om u te verdiepen in dit groteske rijk dat slechts 100 jaar geleden uiteen viel als gevolg van de eerste wereldoorlog. In onderstaande video’s ziet u uitgelegd hoe vervolgens in de Balfour-verklaring feitelijk al de grondvesting van de staat Israël gelegd werd. Daar duikt ook de naam op van Lord Walter Rothschild, een bekende rijke oorlogsfinancier en zionist. Dit duidt op een duidelijke zionistische planning achter de eerste wereldoorlog en de opsplitsing van het Ottomaanse rijk.
Het wordt misschien tijd om te ontdekken dat zowel Saoedi Arabië als Turkije, maar ook Amerika, Rusland, China en Europa allemaal achter de schermen met elkaar in bed liggen. De geldstromen en militaire acties zorgen voor verschuivingen in de machtsverhoudingen in het zichtbare veld. Oorlogen en economische golfbewegingen worden goed gecoördineerd door dezelfde elitaire groep die uit is op wereldheerschappij. Zij doen dit in het zichtbare veld via de strategie van ‘verdeel en heers’. Een eeuw geleden werd de val van het Ottomaanse rijk goed gecoördineerd. Dit verliep parallel met de machtswisseling in Rusland. In deze tijd kon de grond in Palestina worden gereserveerd voor de vestiging van de staat Israël. Dit plan stamde al uit 1896 bij de grondvesting van het zionisme door Theodore Herzl. Vervolgens werd alles in stelling gebracht om Duitsland enkele decennia later een grootmacht te laten worden. De oorlog die daarop volgde was ogenschijnlijk bedoeld om het zionisme uit te roeien, maar hielp het feitelijk vooral een handje. Na de tweede wereldoorlog was de oprichting van de staat Israël, in het gebied dat al in 1917 gereserveerd werd, een feit. We zijn nu in de fase beland waarin we weer een machtsverschuiving op het wereldtoneel ondergaan. Het herstel van het Ottomaanse rijk en de uiteindelijke verbroedering tussen de islamitische groeperingen die elkaar nu nog (in het zichtbare veld) in de haren vliegen, zal binnen nu en enkele jaren gerealiseerd moeten worden. Daar waar de Saoedi’s eerst hun rol vervulden in het afbreken van het Ottomaanse rijk, mogen ze nu weer helpen in de herrijzing van dat rijk. Dit alles is nodig, omdat er nog een laatste eindstrijd om Jeruzalem plaats moet vinden. Dit is het laatste stadium in de roadmap richting wereldregering. Wereldregering bereik je niet op een vreedzame manier, maar moet bereikt worden via de stelregel ‘Ordo ab Chao’. Er moet dus nog een grote eindstrijd komen waarbij de grote wereldreligies elkaar in de haren vliegen. Turkije zal daarin een belangrijke rol vervullen en dus moet het groot en sterk worden. Dat is de beweging die we nu zien. Daar waar landen sterker moeten worden op het wereldtoneel wordt de geldkraan open gezet. De gebieden die verzwakt moeten worden zullen de komende jaren in crisis worden gestort. We hebben het dan over Amerika en Europa.
De verwachting is dus dat we een groot en sterk Ottomaans islamitisch blok zullen gaan krijgen. De oorlog in Syrië was en is slechts bedoeld om deze machtsverschuiving te realiseren. Turkije zal via de weg van de vermeende steun aan terreurgroepen hard op kunnen gaan treden tegen de huidige NAVO partners. Rusland, China en mogelijk zelfs Japan zullen zich wel eens in het kamp van Erdogan kunnen gaan scharen. Ondertussen zal Erdogan de brug slaan tussen de Soennitische en Sjiitische islamitische landen. Turksemedia.nl meldde in oktober 2016 dan ook de volgende uitspraken van Erdogan [citaat] “Het is tijd dat de islamitische wereld samenwerkt en solidair met elkaar is. We zien dat er schandelijke gebeurtenissen plaatsvinden die tegen de moslimwereld worden gebruikt”. Erdogan sprak ook over de Amerikaanse 11 september-wet, die het mogelijk maakt dat slachtoffers Saudi-Arabië aanklagen waar volgens de Saudi’s ernstige onbedoelde gevolgen uit kunnen voortvloeien. “Turkije en Saudi-Arabië zijn altijd doelwit geweest. We hebben elkaar nodig. De gebeurtenissen in Irak, Tunesië, Syrië, Libië, Pakistan en Afghanistan kunnen niet apart van elkaar gezien worden. We zien dat alle valkuilen en vuile plannen gericht zijn op de islamitische wereld. De moslimwereld moet met elkaar samenwerken en solidair zijn wil het vuile plannen tegengaan. Als we dat niet doen, zal men flink verliezen.” Zou dit kunnen betekenen dat ook Iran, Libanon en gebieden als de Gazastrook zich aan zullen sluiten bij Turkije? Het zou mij niets verbazen als dat wonder binnen afzienbare tijd verricht gaat worden. Als dat gaat gebeuren kunnen we niets anders dan concluderen dat de oorlog in Syrië een geschenk was voor de islamitische wereld en vooral een geschenk voor Turkije. Turkije kon haar macht richting Europa uitbreiden doordat het de vluchtelingenstroom-kraan kan openzetten als pressiemiddel. Turkije kan nu zeggen dat de VS en de EU heimelijk terreurgroepen blijken te steunen. Bekijk je het grote plaatje dus door die bril, dan lijkt er achter de schermen een krachtveld aan het werk te zijn dat een gewenste machtsverschuiving aan het realiseren is.
Wat gaat er gebeuren? In mijn optiek gaan we de komende jaren zien dat Amerika en Europa economisch verzwakt zullen gaan worden na de politieke winst van ‘rechts populisme’. De Brexit, de winst van Trump en de te verwachten winst van politici als Geert Wilders zullen worden gebruikt om de economie te doen crashen onder partijen die een nationalistische insteek hebben. Dit zal leiden tot economische chaos en verzwakking van de militaire samenwerking. Van deze verzwakking zal de nieuwe herrijzende grootmacht Turkije gebruik kunnen maken door gebieden terug te pakken die ooit tot het Ottomaanse rijk behoorden. Misschien zullen we de Turkse tanks zelfs in Nederland en Duitsland kunnen gaan verwachten. Waar alle ogen nu gericht zijn op Rusland, zullen we de wind dus wel eens uit een andere hoek moeten verwachten. Wellicht dat Rusland deze machtswisseling ondersteunt. De NAVO is inmiddels echt een onsamenhangend geheel aan het worden, nu de op 1 na grootste partner Turkije steeds meer haar onvrede richting de NAVO partners uit. De argumenten van Turkije om Europa en de VS een stapje terug te dringen (en mogelijk zelfs binnen te vallen), zijn te vinden in de heimelijke steun aan terreurgroepen en de onbetrouwbaarheid in gemaakte afspraken. Wellicht dat Turkije zal vinden dat terreurcellen tot in de verre uithoeken van Europa uitgeroeid moeten worden, maar ook dat het de Turkse bevolking in landen als Duitsland (en dat zijn er tientallen miljoenen) moet beschermen tegen het labiele Europese bestuur. Daarnaast zal Turkije kunnen zeggen dat de NAVO zich te agressief opstelt tegen haar nieuwe ‘brother in arms’ Rusland. En zodra deze gebieden gezuiverd zijn en onder een solide bestuur van Erdogan liggen, kan de weg naar Jeruzalem ingeslagen worden. Ook dat gebied behoorde ooit tot het Ottomaanse rijk. Dan gaan we de profetische religieuze eindstrijd zien, waarin Israël de (zelfgeschapen) islamitische vijand hard zal proberen te raken. Het armageddon dat dan uitbreekt zal de gewenste grote chaos opleveren waar vanuit de orde hersteld kan worden. Dan zijn we eindelijk op het eindstation beland: wereldregering. Het staat allemaal al gepland.
Bron linkvermeldingen: fd.nl, fd.nl, europa.eu, turksemedia.nl, zionismontheweb.org, turksemedia.nl, turksemedia.nl, alt-market.com