Image may be NSFW.
Clik here to view.
Turkije begint steeds meer druk te leggen bij de westerse partners binnen de NAVO coalitie. De Turkse minister van Defensie, Fikri Işık, zou woensdag aangegeven hebben dat er vraagtekens zijn ontstaan over het gebruik van luchthaven Incirlik nu coalitielanden en de Verenigde Staten Turkije niet steunt in de strijd tegen IS (ISIS/Deash) in Noord-Syrië. Turkije beweert inmiddels steeds feller dat het westen terreurgroepen steunt. De Turkse vicepremier Numan Kurtulmuş liet gister ook duidelijk weten dat Turkije op gaat treden tegen de landen die deze terreurgroepen steunen. Nu vandaag opnieuw sprake is van een aanslag in Turkije, de tweede na de aanslag in de club in Istanbul, begint het spanningsveld extra hoog op te lopen. Izmir werd vandaag opgeschrokken door een aanslag door twee terroristen. Een agent en een burger zouden zijn omgekomen bij een explosie van een autobom en een schietpartij. We worden dan natuurlijk wel geacht ervan uit te gaan dat deze aanslagen niet een ‘valse vlag’ zijn of in scene gezet zijn. Dat overheden dergelijke methoden binnen hun arsenaal hebben, wordt door velen weggewuifd. In ieder geval is duidelijk dat Turkije dankzij de laatste aanslagen extra duidelijk kan wijzen richting Amerika aangaande ‘steun aan terreurgroepen als IS‘. Waarom zou de groepering immers aanslagen in Turkije plegen als het door Turkije gesteund zou worden?
Al sinds begin 2016 wijs ik erop dat Turkije een onverwacht en onderbelichte grootmacht aan het worden is. Het land heeft de grootste commerciële luchthaven ter wereld bijna klaar voor oplevering; heeft een prima functionerende economie; werkt aan grote infrastructurele projecten als de modernste snelwegtunnel ter wereld; werkt aan haar eigen straaljager (de TAI TFX); ronde in november 2016 haar plannen af voor de massaproductie van de Altay tank; starte op 30 april 2016 aan de bouw van een multipurpose amfibisch aanvalsschip genaamd L-408 TCG Anadolu en allerlei andere wapensystemen worden voortaan door Turkije zelf ontwikkeld in plaats van elders ingekocht. Turkije staat op nummer 2 onder Amerika in de ranglijst van grootste militaire partners binnen de NAVO en is druk bezig zich onafhankelijk te maken. Het land is sinds het jaar 2000 een road map in geslagen van importeur van militaire middelen naar ontwikkelaar van militair materieel. Erdogan zei bij de openingsceremonie van de bouw van eerste Anadolu [citaat]: “De externe afhankelijkheid van ons land in de defensie-industrie wordt ieder jaar kleiner. We hebben onze externe afhankelijkheidsratio teruggebracht van ongeveer 80 procent in 2002 tot ongeveer 40 procent nu. Ons doel is om onze buitenlandse afhankelijkheid in de defensie-industrie in 2023 compleet te hebben doen verdwijnen. We zullen niet alleen voldoen aan onze eigen behoeften, we zullen de belangrijkste ondersteuner en leverancier worden van alle vriendschappelijke en broederlijke landen. Onze defensie-industrie, die vorig jaar 5 miljard dollar aan productie en 1,6 miljard dollar aan export bereikte, zet zijn vooruitgang in de richting van deze doelstelling. Tegen het einde van het jaar zal onze defensie-industrie, werken met een budget van 31 miljard dollar waarvan 1 miljard aan onderzoek en ontwikkelingen wordt uitgegeven. Wij streven ernaar om deze cijfers te laten groeien; dit parallel met de eigen productie. Natuurlijk zullen we ook samenwerkingsverbanden zoeken in internationale verdragen, met name in high-tech problematiek, maar in ieder geval moeten we zelfvoorzienend zijn geworden op het gebied van onderzoek, ontwikkeling, productie, testen en modernisering.”
Dat jaar 2023 is een opvallend jaartal. In een artikel van augustus 2014 in The National worden de Turkse islamitische en hegemoniale ambities uitgelegd. De schrijver van het artikel verwijst naar opmerkingen gemaakt in 2009 door Ahmet Davutoglu, voormalig minister-president van Turkije [citaat]: “Wij zijn de nieuwe Ottomanen. Wat we verloren tussen 1911 en 1923; de landen waar we ons uit terugtrokken; daar zullen we onze broeders tussen 2011 en 2023 weer ontmoeten.” Ook in titels als onderstaande YouTube video zien we de datum 2023 terugkomen. Kijkt u zelf wat u verder opvalt in de video (6:04 min.). We verstaan natuurlijk niets van de Turkse toespraken, dus het is gissen, maar de ogenschijnlijke Erdogan verheerlijking opgeteld bij de economische en militaire opleving van Turkije doet sterk denken aan het Duitsland van de jaren ’30 vorige eeuw. Het heeft er alle schijn van dat Erdogan’s ambities met Europa iets verder rijken dan het inmiddels afgewezen EU lidmaatschap. Het Ottomaanse rijk strekte zich van noord Afrika, Israël tot grote delen van Europa. Het herstel van dat Ottomaanse rijk lijkt een belangrijk streven. Om dit te kunnen doen, moet Turkije dus groot en sterk worden en legitieme redenen vinden om de huidige NAVO partners als vijandig te kunnen bestempelen. Die redenen lijken zich steeds meer aan te dienen. Hadden we eerst de coup van 15 juli 2016; hebben we nu twee aanslagen van de laatste week (in navolging van meerdere aanslagen). De coup wees de Gülen beweging als schuldige aan en was al aanleiding om boos op de NAVO partners te worden wegens niet meewerken aan het aanpakken van de FETO terreurgroep (vernoemd naar Fetullah Gülen). De laatste terreur zal worden benut om extra fel van leer te trekken tegen de steun van de NAVO partners aan terreurgroepen of het gebrek aan steun richting Turkije. Op 27 december zei Erdogan immers nog hard bewijs te hebben dat de door de VS geleide coalitie IS steunt.
In meerdere artikelen voorspelde ik dat Turkije binnen afzienbare tijd over Europa heen zal walsen. Mogelijk zal dit nog een paar jaar kunnen duren, omdat het militair apparaat wellicht nog iets verder zal moeten groeien, maar alle voorbereidingen daartoe lijken te worden getroffen. Vergist u niet; dat is geen wilde ambitie, maar een idee dat binnen de elitaire toplagen die aansturen op een wereldregering, gesteund wordt. De grootmachten en wereldleiders die elkaar in oorlogen in het voor ons zichtbare veld in de haren vliegen, zitten aan de touwtjes van dezelfde marionettenspeler. Zij bespelen miljarden mensen via de tactiek van ‘verdeel en heers’. Hun stelregel is ‘Ordo ab Chao’. Die chaos creëren ze zelf. Europa en Amerika zullen de komende jaren economisch verzwakt worden en instabiel gemaakt worden. Dat maakt de weg vrij voor de herrijzende reus Turkije (het Ottomaanse rijk). Politici en media vervullen hun taak in dat verzwakkingsproces. Het Turkse volk wordt ondertussen strijdbaar gemaakt met nationale trots en boosheid richting terreurgroepen (en iedereen die hen steunt). Weinigen zullen de grote achterliggende agenda doorzien. Politici, media-perceptiemanagers en andere uitvoerende marionetten vind je altijd als je de geldkraan in handen hebt. Linksom of rechtsom zal het proces waarin we nu zitten, alvast leiden tot het afnemen van steeds meer vrijheden (onder het mom van terreurdreiging) en de installatie van een totalitaire politiestaat. Of dat nu onder de dictatuur van de EU valt of onder de dictatuur van een nieuwe sterke leider, zal niet zoveel uitmaken. Achter de schermen loopt het masterplan van een wereldregering gewoon door. Wordt dat een wereldregering waaronder iedereen in een digitale open gevangenis zal komen te leven? Leest u in dat kader ook eens dit artikel.
Bron linkvermeldingen: turksemedia.nl, turksemedia.nl, ad.nl, wikipedia.org, wikipedia.org, defensenews.com, turkishnavy.net, gazetevatan.com, turksemedia.nl, english.al-akhbar.com, rt.com