De Telegraaf kopt zojuist: ‘Internetreuzen samen tegen extremisme’. Als het nodig is om een politiestaat te implementeren, moet er altijd een probleem zijn, waardoor het volk vindt dat de staat (of in dit geval grote bedrijven) maatregelen moet treffen. In Frankrijk werden daarvoor een paar terroristische aanslagen gepleegd die, voor degenen die de moeite namen om het te onderzoeken, veel weg hadden van ‘vooropgezet’. De beste manier om een militaristische politiestaat te implementeren is het volk bang te maken via de dreiging van terreur. Die stoomtrein is al aardig op gang gekomen en in Frankrijk heerst al maanden de staat van beleg. Daar merk je natuurlijk weinig van als je bij de lokale bakker een croissant gaat halen of gaat shoppen in Parijs, maar dat op de meest strategische plekken uniformen met automatische wapens staan en dat mensen zonder weerwoord opgepakt kunnen worden, zijn de kenmerken die bij een staat van beleg horen. Dat komt erg goed uit als er een economische “hervorming” voor de deur staat. In Frankrijk zijn afgelopen jaar heel wat rellen geweest tegen de economische hervormingen. Dat alles is natuurlijk iets beter de kop in te drukken onder zo’n staat van beleg.
Het internet is een vrijplaats waar overheden nog te weinig ‘staat van beleg’ op hebben kunnen uitoefenen. Het was tot nu toe een grensoverschrijdend netwerk waarvan alle technologie de mogelijkheid al bood om censuur op uit te voeren, maar het wachten was nog even tot iedereen ‘verslaafd aan’ en ‘afhankelijk van’ was geworden aan Facebook en social media apps. Als je al je contacten via Facebook en WhatsApp onderhoudt wil je die kanalen niet meer kwijt. Nu iedereen in dat web zit, kun je gaan censureren; wetende dat mensen toch niet meer massaal over gaan stappen op een ander systeem; zelfs al toon je openlijk dat alles wat ze doen afgeluisterd en bekeken kan worden. En ook hier wordt ‘terreur’ of het ‘voorportaal van terreur’ als alibi gebruikt om het volk te betuttelen, onder de noemer van ‘bestrijding van extremisme’. De Telegraaf meldt [citaat]: Facebook, YouTube, Twitter en Microsoft gaan samenwerken in de strijd tegen extremisme. Ze bouwen een gezamenlijke database van hashes (digitale vingerafdrukken) van video’s en foto’s die vanwege de inhoud zijn verwijderd. Zo houden ze elkaar op de hoogte. De bedrijven bepalen zelf wat er in de database komt. Een filmpje dat op een site is verwijderd, wordt niet automatisch op andere plekken gewist. ,,We hopen dat de samenwerking leidt tot meer efficiency bij het bestrijden van terroristische content online”. Zolang dergelijke zaken plaatsvinden in combinatie met de woorden ‘terrorisme bestrijding’ of ‘extremisme bestrijding’ accepteert de massa het zonder tegenstribbelen. Slecht nieuws in een mooie verpakking.
Langzamerhand sluit het web zich. Uw beeld van de realiteit of uw “waarheid” wordt u straks steeds meer van bovenaf gedicteerd. Hoewel perceptiemanagement tot de opkomst van het internet volledig in handen was van de mainstream media als kranten, radio en tv, heeft het internet roet in het eten gegooid. U bent sites als deze gaan vinden. Die vertellen u een andere kant van het verhaal. U hebt kritisch leren nadenken. Dat werd even getolereerd, zodat u verslaafd kon worden aan al die handige verbindende social media, maar nu u in dat web zit moet er weer grip op uw waarheidsbeleving terug gewonnen worden. U bent te veel zaken gaan onderzoeken en bekijken die u maar beter klakkeloos uit het nieuws over had kunnen nemen. Nieuwsuur waarschuwde afgelopen september nog dat u geen nieuws op social media moet lezen (zie hier). De verkiezingsstrijd in de VS en de overwinning van Donald Trump wordt nu in de VS en ook in Europa aangegrepen om te stellen dat zogenaamd ‘fake news’ u beïnvloed heeft. Facebook waarschuwde al voor nieuwsitems als artikelen van Martin Vrijland, maar is nu ook een enquête gestart om te peilen of u nog wel dit nieuws wilt lezen. Krijgt de beheerder van de pagina ook de resultaten van de enquête te zien? Wordt getoond wie de vraag allemaal beantwoord hebben? Nee, natuurlijk niet. Wordt de pagina bij niemand meer getoond als in de enquête uitslag ‘helemaal niet’ wint. Je wordt op een slimme manier naar de achtergrond gedrukt. Dit is het voorstadium voor het inperken voor de vrijheid van meningsuiting. Als video’s en foto’s ook verwijderd gaan worden omdat Facebook en Google vinden dat de inhoud ‘extremistisch’ is, noemen we dat censuur. Wie bepaalt immers de spelregels?
In mijn artikel van gisteren liet ik al zien hoe een schandaal dat ontstond rond Hillary Clinton en haar campagneleider John Podesta, na de gepubliceerde emails via Wikileaks, gebruikt wordt om de waarschuwing ‘fake news’ in de toekomst te kunnen gaan implementeren. Feitelijk komt het er op neer dat u uw eigen waarheid steeds minder mag bepalen. De meeste vissen merken pas dat ze in een fuik zwemmen als het net te smal is geworden om zich om te keren. De tegenwerking tegen onafhankelijke schrijvers is al erg groot. Zo zijn er tientallen pagina’s die Martin Vrijland zwart maken. Internationaal zien we nu ook initiatieven als www.propornot.com waarop iedere site met een afwijkende mening van de mainstream gedachte, een negatief keurmerk krijgt. Als u wilt dat u een andere kijk op het nieuws en als u wilt dat kritische analyses voort kunnen blijven bestaan, dan kunt u nu helpen de krachten te bundelen. U heeft nu nog de mogelijkheid om er iets aan te doen. Dat kan door artikelen van deze site actief te delen, zodat ze toch gelezen worden (ook als Facebook ze straks niet meer in de ‘news feed’ laat zien). Deel dus een artikel als u het gelezen hebt. Het helpt daarnaast heel erg om lid te worden van deze site, zodat meer financiële ruimte ontstaat om website-plugins draaiende te krijgen die een nieuwsbrief mogelijk maken. Maar ook is uw lidmaatschap noodzakelijk voor simpelweg kosten van de website en levensonderhoud. De vrijheid van meningsuiting mag niet alleen ogenschijnlijk verdedigd worden door een agent provocateur als Geert Wilders die roeptoetert dat hij minder Marokkanen wil. Het gaat hier om de échte vrijheid van meningsuiting. Steun nu en word lid.
Graag wil ik van alle Facebook volgers horen of u mijn artikelen nog in uw news feed ziet verschijnen. U kunt dat aangeven in onderstaande enquête: