Prachtig, we hebben er een nieuwe politieke partij bij. Het was natuurlijk wel duidelijk dat Thierry Baudet politieke aspiraties had toen hij het Forum voor Democratie startte. Daar is helemaal niets mis mee. Nederland is wel toe aan iets nieuws, nu grote delen van het volk de huidige smaakjes zat beginnen te raken. De PVV is ook niet helemaal wat de meeste mensen willen, omdat velen ook wel doorzien dat Geert Wilders een agent provocateur is. Wat heb je aan een partijleider die radicaal alle moskeeën wil sluiten en de koran en de islam wil verbieden. Dat gaat de meesten dan net even een stapje te ver. Wilders komt ook een beetje als een clowneske roeptoeter over. Een populist die ‘minder, minder!’ roept met als duidelijk doel een tweespalt in de samenleving te drijven. De zittende politici zijn al te veel betrapt op leugens en het begint een beetje op te vallen dat er jaren lang bezuinigd wordt, maar in het jaar voordat de verkiezingen eraan komen, politici ineens weer met cijfers gaan strooien die bewijzen dat de economie weer in de lift zou zitten. Mark Rutte en zijn plunder-kabinet negeren de uitslag van het referendum tegen het associatie verdrag met Oekraïne ondertussen ook al een tijdje. Kortom; het volk voelt zich in de maling genomen en wil wat anders, maar dat is er simpelweg niet. Slijmbal Alexander Pechtold valt wellicht nog wel in de smaak bij mensen die van gladde alen houden, maar je ziet de schijnheiligheid van zijn gezicht druipen. Verdraaid nog aan toe, dat is natuurlijk een mening. Ja, dat is waar; dat is mijn mening. Toch lijkt het erop dat de tijd rijp is voor een nieuwe partij. Nee, niet Jan Roos met zijn VoorNederland (VNL). Dat is iemand die vooral leuk spottende filmpjes kan maken voor Geenstijl, maar daar win je de oorlog niet mee. Je hebt degelijke betrouwbare zware jongens nodig. Mannen die er voor gestudeerd hebben en een degelijke politieke visie tentoonspreiden. Mannen met een hoge opleiding, een Minerva kapsel en die in staat zijn filosofisch literaire stukken te schrijven. Mannen die volle zalen trekken. Thierry Baudet heeft toch wel bewezen volle zalen te trekken door het Geenpeil referendum tot een groot succes te maken. De ‘perfect man’ dus!
Op onderstaand filmpje ziet u een meneer met de naam Paul Cliteur. Over die achternaam zullen vast de nodige grappen gemaakt worden, maar het is een man met een degelijke CV. Grijze haren; politiek correcte design bril en een colbert van een echte professor. Hij is dan ook rechtsgeleerde, filosoof, columnist en publicist. Dat straalt degelijkheid uit! Dat is wat we willen! Een man die ervoor gestudeerd heeft om alles goed te zien. En dus komt hij met een mooie opsomming van wat er fout is in Nederland. En het Forum voor Democratie gaat dat gat in de markt invullen. Het is het perfecte promotie filmpje voor het Forum voor Democratie. We zullen vast de komende tijd een lijst van bekende Nederlanders gaan zien die zich bij deze partij aansluiten. Ik verwacht op z’n minst Jort Kelder en er zullen ook wel wat celebrity dames ingelijfd worden om het een kleurrijk en sexy geheel te maken. Dames met beauty and brains natuurlijk. Liefst iemand met media ervaring. Dat wordt een gezellige boel aan de Herengracht 74 te Amsterdam!
George Carlin zei in zijn meest bekeken optreden: “Politicians are put there to give you the illusion of choice“. Het zou niet sympathiek zijn dit initiatief weer af te branden. Dat is zo negatief. En we willen nu juist graag ook eens positieve initiatieven. We willen mensen die concreet iets doen om verandering te realiseren. Dus misschien moeten we het initiatief van Thierry Baudet en het Forum voor Democratie gewoon waarderen en hopen dat hij hoge ogen gaat gooien. Maar we kunnen ook gewoon eens realistisch worden en ons niet met het zoveelste nieuwe smaakje laten bedienen, met als resultaat dat we zelf niets meer hoeven te doen. Een nieuwe politieke partij is weer een instituut dat ons de zelfwerkzaamheid uit handen neemt. Alles wordt voor ons geregeld dus ook de noodzakelijke verandering. Iedereen die zich echter realiseert dat politici komen en gaan en dat kleuren en smaakjes in de politiek slechts bedoeld zijn om het spectrum aan wensen en onderbuikgevoelens in de maatschappij in te vullen, zal begrijpen dat het slechts een zoveelste illusie van keuze is. Er bestaan professionele organisaties die gedetailleerd meten en weten wat er onder het volk speelt. Dit doen zij echt niet alleen maar middels enquêtes als die van Maurice de Hond. We hebben het dan over ‘data mining’. Bel maar eens met uw televisie provider om te vragen of zij kunnen zien naar welke tv programma’s u kijkt. Uw internet provider weet uw surfgedrag. Google en Facebook kennen uw emotie, gevoel en voorkeuren. En we gaan er misschien wel vanuit dat dit binnen die bedrijven blijft, maar als we kijken naar organisaties als Strategic Communications Laboratories en NATO’s Stratcom (zie hier), dan is het misschien nuttig om te weten dat er zeer fijnmazig bekend is wat het sentiment in de maatschappij is. En als je een volk tevreden wilt houden, moet je dus je politieke spectrum afstemmen op dat sentiment. Je moet eigenlijk het gehele spectrum kunnen bedienen en zoveel mogelijk oplopende spanning of ontevredenheid kanaliseren. Tegelijk kun je aan perceptiemanagement doen en richting geven.
“Geloof je dan niet in democratie? Hoe moet het dan anders? Het is toch een goed initiatief? Wees blij dat er mensen opstaan die iets doen!” In essentie kunnen we eigenlijk wel stellen dat de democratie zoals we die kennen inderdaad een illusie is. De illusie van keuze. En als om het Forum voor Democratie de reuk van het Clingendeal instituut hangt, kun je er donder opzeggen dat deze club slechts een aanvulling op het bestaande politieke spectrum is; een zoveelste vangnet; een gat in de markt dat ingevuld wordt. We zijn verwend door televisie en overige media die ons continu bedienen met meningen van leidersfiguren of criticasters waardoor we zelf niets meer hoeven te doen. Het hele idee dat verandering alleen gerealiseerd kan worden door een zoveelste politiek smaakje, bedient onze gemakzuchtige mentaliteit dat we iets grotesk doen als we een vinkje zetten op een stembiljet. Verandering komt niet van boven. Boven zit de elitaire kliek die slechts en alleen ten doel heeft de massa in toom te houden en er steeds meer grip op te krijgen. Maar omdat iedereen druk is met het uitvoeren van zijn baan of het runnen van een bedrijf, is de illusie van democratie en de invloed van het vinkje op het stembiljet, het maximaal haalbare. Kortom; we willen in de maling genomen blijven worden. Ondertussen zal het aantal wetten en regels door blijven groeien; nemen de twee krachtvelden ‘nanny state’ en ‘politiestaat’ steeds verder toe en komen steeds meer mensen voor de staat te werken om die ‘nanny state’ betutteling en politiestaat-versteviging te vergroten (kijk dit filmpje). Verandering gaat pas komen als we zelf tot actie komen; zelf stappen durven nemen. Het hopen op een verandering van bovenaf, door weer achter een zoveelste nieuw smaakje in de politiek aan te rennen, gaat slechts een verschuiving in het spectrum geven. Gordon Ramsay zal de kaart op de schop gooien en het restaurant weer aantrekkelijk maken, maar de eigenaar van het restaurant blijft hetzelfde. En als u gaat zien wie er achter de schermen gewoon aan de touwtjes blijven trekken, dan moet de conclusie op zeker moment worden dat stemmen geen nut heeft. Het democratisch model werkt wel, maar niet als het een schijndemocratie is, waarbij de media in de zak van de machthebbers zitten; de politieke smaakjes gelanceerd worden vanuit diezelfde machtsgroep en er slechts sprake is van gecontroleerde oppositie.
Het zijn de aristocratische elitaire groepen die op mondiaal niveau en op land niveau de touwtjes in handen hebben. Verandering zal pas dan komen als hun machtspiramide in elkaar stort. Zij regeren via ‘Ordo ab Chao’ (orde uit chaos) en ‘verdeel en heers’. Verandering gaat pas komen als mensen meer gaan doen dan slechts en alleen stemmen op een nieuw smaakje dat het spectrum van sentiment onder het volk bedient. Verandering gaat pas komen als mensen concrete actie gaan ondernemen om de ‘nanny state’ en ‘politiestaat’ te ondermijnen. Dat begint bij het inzicht en resulteert in daden. Inzicht dat jouw werk als controleur van wetten en regels onderdeel is van de politiestaat; inzicht dat je werk voor overheidsinstituten die mensen betuttelen en uitknijpen bijdraagt aan het verarmen van mensen en het verrijken van de machtshebbers en inzicht dat je zelf afhankelijk gemaakt bent van datzelfde systeem. Het omzetten van dat inzicht in concrete daden die het piramidemodel van de machtsstructuur op losse schroeven zetten, vergt moed. Dat betekent dat je het zwaar kan krijgen. Vooral als er geen andere mensen zijn die je voorbeeld volgen. Maar concrete verandering en echte verschuiving van de macht begint bij inzicht die omgezet wordt in daden. Niet de daad van een vinkje op een stembiljet, maar echte daden. Uiteindelijk komt alles terug op het ontwaken voor het machtssysteem waarin de mensheid klem gezet is. De angst om alles te verliezen als je niet meer mee doet aan het systeem, is sterk genoeg om iedereen in het systeem te houden. Het lef om toch die stap te maken leidt tot een nieuw bewustzijn. Dat bewustzijn zal een bron van inspiratie zijn om een verandering vanuit het volk te doen opleven. Als u over enkele maanden weer de keuze heeft om naar de stembus te lopen, kunt u er dus ook voor kiezen om te zeggen: Ik breng mijn stem niet meer uit naar vertegenwoordigers van de machtselite; ik laat ze merken dat ik hun piramidemodel niet meer ondersteun; ik ga zelf actie ondernemen in plaats van de actie van bovenaf af te wachten. Echte verandering begint nu en begint vanuit het hart. Het begint bij jou. We hebben geen ‘nanny state’ en geen politiestaat nodig. We hebben sterke zielen nodig die vrij willen zijn!
Bron linkvermeldingen: wikipedia.org, politalk.nl