Ja, het is weer zover. Een zoveelste terreuraanslag op een vliegtuig. Dit keer op een airbus A320 met 56 passagiers en 10 bemanningsleden van Egyptair met vluchtnummer MS804. Natuurlijk valt daar nog niets over te zeggen, behalve dat bij voorgaande “aanslagen” meestal kort daarna iemand promotie maakte binnen de Europese unie. Aan die aanslagen zat dan wel een zeer sterk luchtje, maar daar gaan we het niet meer over hebben. De overkill aan herdenkingen zorgt voor zoveel ‘emo building’ dat bij de meeste mensen elke vorm van logisch analyseren uitgeschakeld wordt. Deze vliegramp zal ook weer de nodige vraagtekens oproepen, zoals de vraag: “Hoe kan het Egyptische ministerie voor Burgerluchtvaart om 04.26 uur een noodsignaal opvangen, terwijl om 2.45 uur het contact met het vliegtuig verbroken werd?” En natuurlijk zal de mainstream media weer verschillende verhalen lanceren, zodat de indruk ontstaat dat het nu eenmaal lastig is om de juiste informatie te vergaren. Een strategie die moet voorkomen dat de alternatieve (complot)media waterdichte analyses lanceert, zodat men zich kan verschuilen achter het beeld van “moeizame informatie voorziening”.
Als er inderdaad sprake is van een terreuraanslag, waar het volgens de telegraafverslaggever alle schijn van heeft, begint natuurlijk de speculatie wie er achter zit. Maar wat vooral begint is de angst voor terreur. Daar bovenop lanceert de telegraaf nog even een bericht van een vermeende terreurcel, bestaande uit een aantal mannen dat in april in Roosendaal is aangehouden. Zij zouden in Amsterdam een aanslag hebben beraamd. Daarmee, is de angstmodus van de gemiddelde argeloze hardwerkende edoch gehypnotiseerde Nederlander weer compleet.
Los van de vraag of een terreuraanslag echt of geënsceneerd is, blijft altijd de vraag staan: wat zijn de gevolgen. En meestal kunnen we dan de stelregel ‘Problem, Reaction, Solution‘ erbij halen. Het ‘probleem’ is duidelijk; of dit nu wel of niet in scene gezet is. Bedenk daarbij dat geheime diensten niet zullen schromen om daadwerkelijk mensen te offeren om hun grote agenda van verdeel en heers uit te kunnen voeren. De ‘reactie’ zal ook duidelijk zijn. Natuurlijk ontstaat er vliegangst onder het volk en angst voor terreuraanslagen in zijn algemeenheid. En wat zal daarom de ‘oplossing’ zijn die u natuurlijk aangereikt wordt door de dictatoriale regenten in Brussel? Aangescherpte beveiliging op luchthavens, een gecentraliseerde veiligheidsdienst, meer spionage op alle internetverkeer, enzovoort, enzovoort. Dat moge duidelijk zijn.
Op macro niveau spelen er nog hele andere krachtvelden. Zo is Amerika druk bezig de bevolking van Egypte in armoede te storten. In het ene land gebeurt dat door het starten van een oorlogje (zoals in Libië en Syrië) en in het andere land worden economische middelen gebruikt. Natuurlijk moest Hosni Mubarak al het veld ruimen middels de Gene Sharp methode, omdat zo’n oude leider die iets te lang in het zadel zit op zeker moment te weinig naar je pijpen danst. Dan installeer je een nieuwe leider die zienderogen toelaat hoe zijn volk compleet naar de knoppen geholpen wordt. “Maar Amerika heeft helemaal niets met deze aanslag te maken, dat is waarschijnlijk een terreurgroep!“, zult u nu mogelijk denken. Dan heeft u niet goed opgelet. Hoewel de media het beeld hoog houden dat terreurgroepen zelfstandige entiteiten zijn die zomaar ineens uit het niets groeien tot een gevaarlijk leger met een islamitische vlag, is er niets wat zonder de goedkeuring en regie van de farao-bloedlijnen geschiedt. Als je echt ‘follow the money’ doet, wordt dat duidelijk; ook in het geval van ISIS. Heel Noord Afrika is momenteel onderhevig aan een machtsgreep van de Westerse terreurhuurlingenlegers. Hoewel de geldstroom vaak indirect verloopt via Westerse vazalstaten als Saoedi Arabië en Qatar en hoewel Obama momenteel erg zijn best doet om een ruzie met de vazalstaat Saoedi Arabië te ensceneren, moet u niet vergeten dat de elite het gehele schaakbord bestuurt. Egypte is slechts het zoveelste land in de rij dat onderworpen wordt aan de macht van de heersende aristocratie. Het onderuithalen van de economie door het compleet ruïneren van het toerisme en dus de broodwinning voor het gros van de Egyptenaren, is een hele effectieve methode. Want je kunt de politiek wel in je zak hebben, maar miljoenen inwoners vergt iets meer inspanning. Deze aanslag werkt daarin erg mee.
Bron linkvermeldingen: telegraaf.nl, telegraaf.nl, globalresearch.ca